Life is good, in a Wendy way
‘Wen, je schrijft niet meer!’ Mijn allereerste appje van de dag bevatte deze angstige constatering. Het bloed op mijn toetsenbord en de eeltlaag op mijn vingertoppen bewees echter het tegendeel. Ik schrijf me de builenpomperompompom, ik tik me de vinkentralalalalaa, hoezo schrijf ik niet meer?
Het was er een, deze afgelopen week. Zo’n authentieke wkutweek. Nee, er zit geen spelfout in de titel, soms dekt ‘kutweek’ de lading gewoonweg niet. Wanneer de week nog erger dan kut is, is ie wkut. Waardeloos kut.
Lees verder “Wat een wkutweek”
Ha fijn, het is weer zover. De tijd van jaaroverzichten en terugblikken. Lekker opsommen wie er allemaal dood zijn gegaan in 2016, wat voor vreselijke nieuwsberichten de revue passeerden en welke onzin Sylvana dit jaar heeft uitgekraamd. Doorgaans ben ik zeker een fan van terugkijken maar dit jaar doe ik er niet aan mee. Ik kijk vooruit, ik wil vooruit! En een beetje snel ook.
Bezorgde e-mails, privéberichtjes via Facebook en zelfs mensen die me aanklampen op straat. Steeds dezelfde vraag: WAAROM IS HET ZO RUSTIG IN WENDY’S WERELD? Het spijt me, ik wist niet dat het zo erg was. Ik bedoel, mijn laatste blog was immers van… oh crap, 9 juni.
