In dit leven zijn er twee dingen die mij ontzettend boeien. Schrijven en mannen.
Bestuderen, spelen, ruzie maken, grenzen opzoeken. Ik doe het graag met beiden. Maar boven alles hou ik ervan, die mannen en het schrijven. En laatst, tijdens een mijmer sessie, ontdekte ik opeens een bizarre overeenkomst.

Het belang van het gebruik van leestekens tijdens het schrijven wordt vaak onderschat. Vergeet een komma, en je zin krijgt een compleet andere betekenis. Hetzelfde gebeurt wanneer je een komma vervangt door een koppelteken (liggend streepje). Zo zag ik laatst een man en dacht ‘A, geil’, terwijl er een half uur later een exemplaar langsliep waarvan vriendin J sprak: ‘Die vent is zo a-geil!’.
Het verschil zat ‘m in zijn schoenen… en een leesteken.

Geen touw aan vast te knopen? WACHT! Niet verder surfen, ik zal het visualiseren.

Laten we beginnen met eerder genoemd voorbeeld.
Je hebt a, geile schoenen. Op het moment dat je naar beneden kijkt, voel je hoe je hart een slagje overslaat en vraag je je af welk prachtig paar voeten zich schuilhoudt in die superheerlijke stappers.

En dan zijn er a-geile schoenen.
Je blik dwaalt af naar beneden. Hij ziet er wel ok uit, maar er is twijfel. Even de schoenen checken.
Je hart stopt een seconde, terwijl je vreest voor de lucht die vanaf die behaarde tenen naar boven stijgt.

 Begint het kwartje te vallen? We gaan nog even door.

Zo is er a-geile gezichtsbeharing.
Je hebt je weer eens laten overhalen tot een blind date. Gelukkig geen diner (dat de hele avond duurt), maar een middagborreltje (zodat je ‘m na een half uur, zonder pardon, kan smeren). Je date wacht al vol smart op het afgesproken terras en terwijl je op hem afloopt zie je het. Het zal toch niet? Of toch wel? OMG, onder welke steen komt deze neanderthaler vandaan? De oor- en neusharen glimmen je tegemoet en opeens is zelfs een half uurtje erg lang.

Maar dan die a, geile gezichtsbeharing.
Vaak hangt dit soort beharing samen met een zwoel, zwaar stemgeluid. Vraag me niet waarom, misschien omdat de stembanden zo lekker warm worden gehouden door die begeerlijke beharing.
Je dankt God-op-je-blote-knieën bij de aanblik van dit exemplaar en hoopt dat die blote knieën er later op de avond ook van komen… en dat het niet bij blote knieën blijft!

Ik denk dat jullie hem nu wel snappen… En dat al mijn mannelijke lezers (behalve meester Kees) inmiddels zijn afgehaakt.
Maar ik ga toch nog even door.

Het ontbreken van de lichaamsbeharing, oftewel, het fenomeen ‘geschoren mannen’. Het meest a-geile aspect van de moderne man; stoppels in plaats van haartjes.
A-geiler is onmogelijk! Wat mij betreft komt er morgen een campagne: Stop de stoppels!
Dat ik niet de enige ben die er zo over denkt, blijkt wel. Op het ganse www geen afbeelding van te vinden. I rest my case.

Maar hoe a, geil is dan zo’n mohair matje op een brede borst? Of die prachtige, pluizige plukjes boven een parmantige piem? Duizendmaal beter dan stekende stoppels.
Toch? Of sta ik hierin moederziel alleen?
Ik zou zeggen, kijk en vergelijk:

Zit er, behalve lekkerbekken bij de a,geile foto’s nog een betekenis achter dit verhaal?
Jazeker: gebruik leestekens.
En voor de enkele man die dit uitleest tot het eind: gebruik deze blog als tip. Doe er je voordeel mee, want voor je het weet verandert je kommaatje in een koppelteken…