‘O,o, ik weet het! We gaan een dagje naar de Veluwse Bron!’
Het idee was geboren en het volgende uitstapje op de agenda met mijn vier leuke-dingen-doen-vriendinnen, was in de maak.

Tijd voor de voorpret.
‘Ik ga van tevoren wel langs het tuincentrum’, beloofde vriendin C. ‘Even de grasmat trimmen!’ Een opmerking die zorgde voor hilariteit alom, maar die ons ook aan het denken zette. We kennen elkaar al jaren en zijn vaak genoeg samen naar het strand geweest. In bikini. Helemaal bloot hebben we elkaar nog nooit gezien. Nu zou dus de naakte waarheid boven water komen.
Spoedig zouden we weten wie er hangtieten, putten in de billen of schaamlippen als de nek van een kalkoen heeft…

Mij zal het aan mijn (overigens putvrije) kont roesten. Ik ben extreem dun én extreem dik geweest, been there done that, dus ik vind alles best. Sowieso hou ik van mijn vriendinnen om wie ze zijn. Daar verandert een spiegelei tepel, overbehaarde doos of zweetvoet niets aan.
Ok goed, een behaarde bever zou wel een lichte frons veroorzaken.

Dat iedereen werk had gemaakt van de ‘gouden driehoek’ werd tijdens de autorit naar Emst al snel duidelijk. ‘Ik heb rode bultjes van het scheren’, bereidde een van de vriendinnen de rest alvast voor. Waarop een ander de schokkende mededeling deed ‘een grote snee op haar bil te hebben’.
‘Scheer jij je kont dan?’ vroeg vriendin K met een verbaasde blik.  ‘Nee natuurlijk niet! En normaal gesproken ros ik even vijf keer dat mesje over mijn punani en klaar. Maar ja, nu wilde ik het extra mooi, je weet wel, voor jullie kritische blik. En tja, ik maakte een vreemde beweging met een extra scherp mesje richting de laatste opstandige haartjes. Next thing I know, zat ik middenin een scene van Stephen Kings Carrie.’
Vervolgens was het zeker een kwartier stil.
Een lange stilte waarin waarschijnlijk iedereen overdacht welke beweging je in Godsnaam moet maken om in je kont te kunnen snijden.

We mazzelden in de kleedkamers, we zaten allemaal apart.
Veilig in de badjasjes gehesen, liepen we (lees: slenterden we met de langzaamste pas mogelijk) richting sauna numero uno.
‘We kijken niet naar elkaar hoor,’ giechelde blonde vriendin M, zichtbaar zenuwachtig, ‘gewoon jasje ophangen en die sauna inlopen!’
De toon waarop ze die laatste woorden uitsprak, deed mij vrezen voor mijn leven, dus hield ik mijn ogen strak op oneindig gericht, vond op de tast een plekje op de houten bank en ging zitten. Onrustig door het feit dat ik nergens kon ‘kijken’, zat ik geheel niet ontspannen van de ene bil op de andere te wiebelen.
Tot ik het geluid van de deur hoorde. Gelukkig er kwam nog iemand binnen!
Iemand waar ik wel naar mocht kijken.

Heel even vergat ik te ademen. Door de deur stapte een lange, slanke vrouw. Mooie benen, gespierde, dunne armen en een krachtige, stralende lach op haar gezicht. Over het feit dat ze kaal was en bovendien maar één borst had, maakte ze zich zo te zien geen zorgen. Met rechte rug en geheven hoofd stapte ze de sauna in, ons een ‘goedemorgen’ wensend.

De rest van de dag hebben we onze hangtieten laten zwabberen en niet meer gezeurd.