Er zit weer een jaartje op… Man wat gaat zo’n jaar toch snel! Maar wat kan er ook veel gebeuren in een jaar, in één jaartje maar…  Zo zat ik een jaar geleden op een Chinees feest 2010 in te luiden, zo ben ik alweer champie aan het inslaan voor het Oud en Nieuw feestje dit jaar bij ons thuis.

Tijd, wat is tijd nou helemaal? Als je maar wacht gaat de tijd vanzelf voorbij. Je hoeft er niet eens geduld voor te hebben, het gaat helemaal vanzelf.
Van de week liepen er twee van die opgeschoten jongens van een jaartje of twaalf langs mijn tuintje. De MP3 speler (of misschien was het wel een MP4, ook dat kan ik niet meer bijhouden) stond uiteraard op speakerstand en DuckSauce brulde keihard door de lucht. ‘Oeoeoeoeoeoeoe…Barbra Streisand’ ‘Weet jij eigenlijk wie dat is, Barbra Streisand?’, vroeg knullie 1 aan knullie 2. ‘Pff man, weet ik veel’, zei knullie 2 té stoer terug. ‘Volgens mij is dat zo’n pornosterretje van het Playboy kanaal.’ Ik stikte bijna in mijn eigen spuug. Hij moest eens weten! Ik denk niet dat Barbra veel ‘ruk en trek werk dvdtjes’ zou verkopen… de scheelkijkende-zestiger-met-giga-neus-fetisj’ers daargelaten uiteraard.
Zo doet de tijd zelfs de vrouw met de gouden strot vergeten.

Time flies when you’re having fun. Zo waar wat mij betreft voor 2010. Is de laatste maand, qua gezondheid een beetje kwakkelen, wat waren die andere 11 maanden dit jaar SUPER!
April stond in het teken van de geboorte van Zomerster. Wat een beleving, het eerste exemplaar van je eigen boek in je handen houden! Vond ik de geur van nieuwe boeken altijd al lekker, Zomerster rook wel heel lekker! In juni stond een vakantie naar Mallorca, het eiland van Zomerster, op het programma. Ons balkon bevond zich zowat óp het strand en wat hebben we genoten! Zelf de barst in de rioleringbuis, waardoor de drollen voorbij zwommen kon de pret niet drukken.
In augustus kregen we de sleutel van ons nieuwe paleisje aan de Friemelstraat, waar we in september introkken. En het kon niet op: in oktober stond er weer een vakantie gepland! Een weekje met Don Ron en moedervriendin naar Lanzarote, het eiland van Wintermaan. Wederom een 200% geslaagde happy holiday. In november stond ineens Rob Verlinden in ons treurige tuintje en toverde deze in een week tijd om tot een fantastische fata morgana, waar de tuinen van het Alhambra nog een puntje aan kunnen zuigen!

En dan is het alweer de laatste dag van dit geweldige jaar. Dieptepunten waren er ook, geen highs zonder lows, toch? Maar vandaag is het feest, gaan we het niet over hebben.
Vandaag gaan we ons voorbereiden op een nieuw jaar, 2011.
Is het gekkengetal toch, elf?
Ha, dan moet het wel (weer) mijn jaar worden!