Toen ik als puber met een mond vol ijzer op mijn ‘kamertje’ naar het afscheidsconcert van Doe Maar keek, had ik nooit verwacht dat die band steeds weer zou opduiken in mijn leven.
Ik was een jaar of 10 toen ik voor het eerst een liedje van Doe Maar hoorde. Leuke muziek, maar vooral Henny Vrienten! De platen werden grijs gedraaid en in no time hing mijn kamertje vol met posters uit de Hitkrant. Waarschijnlijk was het toen, dat mijn liefde voor ‘foute mannen’ werd geboren.

De laatste ‘Henny’ waar ik mee samen was, heeft (hoe ironisch) mijn liefde voor de muziek van Doe Maar overgenomen. Toen ik in Spanje ging wonen moest er uiteraard een CD van Doe Maar mee. Op een dag kwam mijn latin lover wat eerder thuis en kweelde Henny net luidkeels ‘Oe la la, ze is van mij’. Ondanks dat hij het niet kon verstaan, vond hij het geweldige muziek en voortaan werden zijn romantische buien vergezeld door de muziek van Doe Maar. Rare gewaarwording wanneer je man lieve woordjes in je oor fluistert terwijl je op de achtergrond hoort: ‘Je loopt je lul achternaahaaa…’

Terug in Nederland, kreeg ik het mooiste verjaardagscadeau ooit: kaartjes voor het Reünie Concert! Tweeënhalf uur een smile van oor tot oor en 100% genieten. De teksten van Doe Maar liedjes komen zo af en toe weer eens voorbij. Op de meest vreemde momenten, springen gedeelten van songteksten in mijn hoofd en zorgen voor rust. Laatst bijvoorbeeld, toen we terugreden in de rouwauto na de begrafenis van mijn opa en de regen met bakken uit de hemel viel, kon ik alleen maar denken aan een van de mooiste songteksten ooit: ‘Regen op mijn hoofd, de hemel huilt om mij’.

En opeens zijn ze er WEER! Twee concerten in de Kuip en een paar try-outs, waarvan eentje plaatsvindt in ‘mijn’ HMH. Wederom een van de mooiste avonden van mijn leven. Maar de avond had nog een verrassing voor mij in petto…
Na het concert zag ik hem ineens in de hal staan, mijn Henny, te kletsen met wat bekenden. Na een acute aanval van paniek en een gepijnigd ‘ik durf het niet’ stapte ik toch op hem af.
‘Henny, kunnen we even snel een foto nemen?’
‘Tuurlijk’
OMG, is dat echt zijn hand op mijn bil?!
‘Het was geweldig vanavond, succes in Ahoy hè!’, hoorde ik mezelf zeggen nadat de foto was genomen en (hoe jammer) ik hem moest loslaten.
Zei ik nou Ahoy?
‘Euh… ik bedoel natuurlijk de Kuip, hihi’, lachte ik hem schlemielerig toe.
Waarop Henny zijn mooiste lach lachte en zei: ‘Dank je wel’.
Anytime Henny, anytime…

Laatst las ik een artikel over de ‘op geld beluste heren van Doe Maar’. Dat ze maar reünie concerten blijven geven omdat ze de kassa horen rinkelen.
Het artikel kopte: Doe Maar Niet
Ik zeg so what?
Laat deze heren ons verblijden met hun heerlijke muziek en ondertussen hun AOW’tje aanvullen.
Als dat mij nog een paar van dit soort avonden oplevert…
DOE MAAR WEL!