De meest romantische tijd van het jaar is weer aangebroken, dit jaar zorgt zelfs een dikke laag sneeuw voor een über Last Christmas-gevoel. En weer heb ik geen brede schouder om tegenaan te kruipen voor de open haard of een paar volle, mannelijke lippen om te kussen onder de mistletoe. Tja, niks nieuws onder de sneeuw…

Afgezien van mijn jeugdliefde, heb ik nog nooit een relatie gehad met Kerst. De meest coochie-coochie tijd van het jaar en ik krijg het altijd voor elkaar om net weer vrijgezel te zijn. De eerste Kerst nadat ik mijn jeugdliefde aan de wilgen (lees: blauwspar) had gehangen, heb ik het bijna gehaald. In de aanloop naar Kerst kreeg ik een vriendje, laten we hem Claus noemen, van Santa.
In tegenstelling tot mijn jeugdvriendje (met zijn irritante moeder) had Claus wel leuke ouders en ik verheugde me al op tweede kerstdag bij mijn ‘schoonfamilie’. Een heel mooi en gevoelig liefdesgedicht terzijde, had Claus nog nooit aanstalten gemaakt tot enige romantische activiteiten. Kerstengeltje pur sang, moi, vond de donkere dagen voor Kerst het perfecte moment om een stapje verder te gaan in onze relatie. Zo gezegd, zo gedaan. Een paar avonden voor Kerst zou Claus langskomen. Ik trok mijn allermooiste lingerie setje aan en ging onder de kerstboom liggen. Claus kwam binnen, zag het kersttafereeltje en sprak de gedenkwaardige woorden: “Wen, ik ben moe. Een andere keer okee?” De kerstsfeer maakte spontaan plaats voor een kerstzweer en het spreekt voor zich dat Claus dat jaar alleen aanschoof bij zijn ouders op tweede kerstdag.

Hierna begon mijn Spaanse avontuur.
Mijn eerste serieuze relatie in het land van torero’s en mediterraanse macho’s begon net na en eindigde net voor Kerst. Tijdens mijn laatste serieuze relatie was ik met Kerst in Nederland en bleef de man van het moment achter op Lanzarote. We waren (om met de woorden van Ross te spreken) on a break. De volgende Kerst haalden we niet…
Tussen deze twee flops waren er nog wat losse flodders, maar nooit tijdens de kerstdagen.

En dus heb ik nog nooit, in al die jaren, een romantisch Kerstmis gevierd, het was altijd meer een Kerstgémis. De enige keer dat ik “De engeltjes lagen bij nachten” hoor, wordt het gevolgd door een stadion kale koppen dat joelt: “Ajax!” En ieder jaar zit ik weer vol spanning op kerstavond voor de buis, te hopen dat er in die allochtonenbus van All You Need is Love een lang verloren Spanjolo van mij zit. Tevergeefs.

Dus sta ik ieder jaar op tweede kerstdag tussen de vrijgezelle, gescheiden en overige kerstbarbaren in de kroeg. We proosten op het feit dat we (thank god) niet aan de gourmettafel bij de schoonfamilie zitten en schudden de heupen los op Mariah’s All I want for Xmas, tot in de vroege uurtjes. Ach, dan sluit ik ook maar af met een mooie quote, zoals Johan Cruijff zei: Elk nadeel hep ze voordeel.

Hele warme Kerstdagen allemaal!
Geniet ervan… en van elkaar. Veel liefs,
Wendy